“ผมเป็นเกษตรกรคนหนึ่งในอำเภอกำแพงแสน จังหวัดนครปฐม เมื่อก่อนเราคิดว่าขยันซื่อสัตย์และอดทนเท่านั้นจะทำให้ชีวิตเราดีขึ้น เราจึงทำงานอย่างจริงจังทุกอย่างเเต่ก็เป็นเกษตรเชิงเดี่ยวคิดว่าทำ มากจะได้มากมีทั้งเลี้ยงวัว เลี้ยงกุ้ง เลี้ยงไส้เดือน พอได้มากเลี้ยงเพิ่มแต่พอไม่ได้อย่างที่คิดเช่น ราคาตกเกิดโรคระบาด ผลผลิตไม่ได้อย่างที่คิด สิ่งแรกที่นึกถึงคือ ธกส. เมื่อเงินไม่พอก็ต้องกู้เพื่อให้กิจการได้ดำเนินต่อไปได้

เมื่อออกสู่โลกภายนอกมีการอบรมต้องมีการพัฒนาผลิตภัณท์ หลักสูตรต่างต้องเพิ่มผลผลิตต้องเพิ่มยอดขาย แนะนำแหล่งเงินทุนให้อีก สินทรัพย์เราก็มีกู้สิครับรออะไร ยิ่งอบรมยิ่งสร้างหนี้มากขึ้นทุกที่สอนให้เพิ่มแต่ยอดขายต้องสร้างเครื่องไม้ เครื่องมือ เครื่องจักรมากขึ้น จนบ้านเหมือนคลังสรรพวุธ อย่างการเลี้ยงไส้เดือนครั้งหนึ่งผลผลิตมากเกินไม่รู้จะไปขายให้ใคร บางครั้งต้องทิ้งเพื่อลดภาระและในการเลี้ยงไส้เดือนครั้งนี้ได้มาเจอรุ่นพี่ที่อบรมคนกล้าคืนถิ่น รุ่น 2 แนะนำให้มาสมัครอบรมคนกล้าคืนถิ่นที่ อ.บางเลน จ.นครปฐม จะเปิดเป็นรุ่นที่ 3 ประมาณปลายปี 60

ตอนเข้าไปอบรมไม่มีความเชื่อในกระบวนการอบรมเลย เพราะในใจนึกเตือนตัวเองเสมอว่า ‘มีสติไว้อย่าเชื่อใครง่ายๆ เราต้องไม่พลาดอีกแล้ว’ ขณะอบรมก็ไม่ได้ความรู้เท่าไหร่เพราะเราไม่เปิดใจเท่าไรยังมีความขัดแย้งในการสอนอยู่บ้างเช่น ‘ไม่มีผิด ไม่มีถูก’ จึงตั้งแง่ไว้ว่าผิดหรือถูกยังแยกแยะไม่ออกแล้วจะมาอบรมเขาเพื่ออะไร

แต่เมื่อผ่านกระบวนการอบรม 5 วัน 4 คืน เริ่มซึมซับแล้วบ้าง เริ่มจากวงกลมเปรียบได้เป็นกระจกเงาสะท้อนทุกสิ่งทุกอย่างในตัวเราโดยที่เพื่อนเป็นคนบอกทางอ้อม ไม่มีผิดไม่มีถูกก็เป็นอีกคำหนึ่งที่ใช้เตือนสติเราให้ยอมรับความคิดเห็นของคนอื่นมากขึ้นทำให้ทุกคนอยู่ร่วมกันอย่างมีความสุข

“‘เริ่มจากสิ่งที่มี’ ยังคงเป็นคำเตือนสติเราตลอดเวลา ระงับความอยากต่างๆลงได้จากเมื่อเรามักอยากได้สิ่งที่เราไม่มีแต่ตอนนี้เราจะทำอะไรเราจะมองหาสิ่งที่เรามีก่อนเป็นต้นทุน ซึ่งการได้เข้าอบรมคน กล้าคืนถิ่นครั้งนี้เราได้พบปราชญ์ชาวบ้านแนะนำมุมมอง วิธีคิดต่างๆและเรายังได้เพื่อนคนกล้าฯที่อยู่ทั่วประเทศ มีการแบ่งปันความรู้ประสบการณ์ถึงจะมีไม่เท่าเมื่อก่อนแต่ความสุขมากมายเกินบรรยาย”

ขอบคุณครอบครัวคนกล้าคืนถิ่นทุกคน
ณรงค์ (ปู) @คนกล้าคืนถิ่น โหนด 8 รุ่น 3/2 @บ้านครูชาตรี”