ออกจากวิถีชีวิตที่น่าเบื่อเพื่อพบความสุข ด้วย วิถีคนกล้า (คืนถิ่น)

รู้จักพี่อุ๊ย ชมพร สีเงิน
พี่อุ๊ย พยาบาลสาว หัวใจแกร่งแห่ง อำเภอพาน จังหวัดเชียงราย คนกล้าคืนถิ่นอีกคนหนึ่งที่อยากหลีกหนีความวุ่นวายของระบบงานประจำที่จำเจในทุก ๆ วัน

ชีวิตตามครรลอง
ในช่วงมัธยมต้นที่พิ่อุ๊ย ยังใช้คำนำหน้านามว่า ด.ญ.ชมพร สีเงิน ได้รับการปลูกฝังวิถีการเป็นเกษตรกรมาจากวิชาการเกษตรที่โรงเรียนต่างจังหวัด แต่ชีวิตก็ดำเนินไปตามครรลองของเด็กต่างจังหวัดทั่วไป คือ จบชั้นมัธยมศึกษาตอนต้น ก็เข้าศึกษาต่อในระดับมัธยมศึกษาตอนปลาย และสอบเข้าวิทยาลัยพยาบาล อดทน พากเพียร ร่ำเรียน จนจบการศึกษามาประกอบอาชีพเป็นนางพยาบาลวิชาชีพ ที่โรงพยาบาลประจำอำเภอพาน จังหวัดเชียงราย จนปัจจุบัน

อาชีพกับความเบื่อหน่าย
พี่อุ๊ยมีความรักในอาชีพพยาบาล และทำหน้าที่อย่างดีเยี่ยมในทุก ๆ วัน แต่ระบบการทำงานทำให้พี่อุ๊ยเกิดความเบื่อหน่ายกับวิถีเดิม ๆ ที่วนซ้ำไปซ้ำมา เบื่อกับการประชุมมากมายที่หาข้อสรุปหรือทางแก้ปัญหาไม่ได้ เบื่อกับความหลากหลายของมนุษย์ เบื่อหน่ายกับระบบที่ต้องมีผลประโยชน์ก่อนความสำเร็จของงาน

จึงออกค้นหา
พี่อุ๊ยจึงออกค้นหาความจริงของชีวิต โดยเข้าร่วมกิจกรรมที่ไม่คำนึงถึงผลประโยชน์ (เงิน) เป็นตัวตั้ง โดยพาตัวเองไปช่วยเหลือสังคม เช่น ให้ความรู้ในการดูแลสุภาพ และศึกษาเพิ่มเติมในเรื่องของวิชาแพทย์แผนไทย ของมหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช เพื่อจะนำความรู้ในเรื่องสมุนไพรไปเผยแพร่ให้ผู้คนได้ใช้ประโยชน์

เมื่อเริ่มเรียนวิชาแพทย์แผนไทย จึงซื้อที่แปลงเล็ก ๆ ขนาด 1 ไร่ เพื่อไว้ปลูกสมุนไพร และอยากมีบ้านหลังเล็ก ๆ ที่จะใช้ชีวิตบั้นปลายอยู่อย่างสงบ และหลังจากออกพื้นที่ทำงานสังคมบ่อย ๆ คลุกคลีอยู่กับชาวบ้าน ได้เห็นปัญหาที่เกษตรกรส่วนใหญ่ทำเกษตรเคมี เชิงเดี่ยว ส่งผลเสียให้ระบบนิเวศเกิดปัญหามากมาย เกษตรกรชาวบ้านยากจน ทำให้คนหนุ่มสาวต้องออกไปทำงานเป็นลูกจ้างต่างถิ่น เห็นชาวบ้านมีสุขภาพย่ำแย่เพราะกินอาหารที่มีสารพิษตกค้าง สภาพจิตใจที่ห่อเหี่ยวจากการที่ลูกหลานไม่อยู่บ้าน ทำให้ผู้สูงอายุเกิดโรคซึมเศร้า นำพาให้เจ็บป่วยได้ง่าย

เข้าสู่โครงการคนกล้าคืนถิ่น
แล้ววันหนึ่ง พี่อุ๊ย ได้รับคำชักชวนจากเพื่อนให้เข้าร่วมโครงการคนกล้าคืนถิ่น จึงเป็นจุดนำพาให้ พี่อุ๊ยพบคำตอบของชีวิต และหนทางแก้ปัญหาที่เล่าให้ฟังข้างต้น … หลังจากการร่วมอบรมในโครงการ ก็เริ่มลงมือในพื้นที่เล็ก ๆ ที่ได้ซื้อไว้ทันที

อุปสรรคที่มาต้อนรับ คนกล้าป้ายแดง
ปัญหาน้ำท่วมขังในหน้าฝน น้ำเซาะตลิ่งลำเหมืองในพื้นที่ และขาดแคลนน้ำในหน้าแล้ง ซึ่งเป็นปัญหาปกติที่ต้องเจอ แต่ทำเอาคนกล้าป้ายแดงถึงกับชะงักงัน แต่พี่อุ๊ยก็ผ่านปัญหามาได้เพราะเป็นคนมองโลกในแง่ดี และที่สำคัญคือความช่วยเหลือของเพื่อน ๆ คนกล้าคืนถิ่น

เป้าหมาย
มีความมุ่งมั่นที่จะเกษียณจากระบบราชการก่อน อายุ 60 ปี และมีความเชื่อมั่นว่า วิถีของคนกล้าคืนถิ่นจะทำให้พี่อุ๊ยบรรลุเป้าหมายนี้ได้
เพราะโครงการสอนให้มีวิธีคิดในการพึ่งพาตนเอง แบ่งปัน และนำไปสู่การอยู่ร่วมกันอย่างเป็นสุขในครอบครัวและสังคม พี่อุ๊ยจึงอยากแนะนำโครงการดี ๆ แบบนี้ให้กับทุกคนที่อยากมีชีวิตที่เรียบง่าย พึ่งพาตนเองได้ เป็นที่พึ่งพาให้ผู้อื่นได้ และมีความสุขอย่างแท้จริง