เรียนจบออกมาก็เป็นพนักงานออฟฟิตทั่วไปกินเงินเดือนกันไปแบบคนอื่นเขาเป็น ทำงานด้านคอมพิวเตอร์ งานสื่อ งานกราฟฟิก แต่ทำๆไปรู้สึกว่า เป็นลูกจ้างเขา เงินก็น้อย เครียดก็มาก

จึงคิดไปว่าเราต้องเป็นเจ้าของธุรกิจ น่าจะร่ำรวยมีอิสระกับชีวิต และมีความสุขกว่าเป็นลูกจ้างกินเงินเดือนแน่นอน

เลยมาทำรับช่วงต่อกับธุรกิจที่บ้าน มาเป็นเจ้าของเรือประมง เป็นไต๋เรือออกเรือไปจับปลาทูทุกๆวัน พร้อมกับสมุนคนไทยและพม่า ในเรือ 30 ชีวิต

สิ่งที่ได้มาคือเงินอย่างที่เราต้องการ แต่ไหนละอิสระและความสุข ซึ่งเป็นของที่หายากมากในเวลานั้น เพราะมันเต็มไปด้วยสิ่งที่ต้องคิดต้องแก้ ทังปัญหางาน ปัญหาคน ต้องเคลียดกันมากมาย เวลาส่วนตัวที่จะออกไปใช้เงิน เพื่อให้ความสุขกับตนเองยังแทบจะไม่มี

เลยรู้สึกว่า เงิน มันไม่ใช่ตัวชี้วัดว่า ถ้ามีมากๆ แล้วจะมีความสุขมาก

เลยมาถามตัวเองใหม่ว่าเราต้องการอะไรจริงๆ
เราต้องการเวลา ได้อยู่กับตัวเอง มีความสันโดษ ไม่วุ่นวาย ใช้ชีวิตที่เรียบง่าย ได้อยู่ใกล้ชิตกับธรรมชาติ พึ่งตนเองได้ ก็น่าจะพอแล้ว

ถ้าเช่นนั้น อาชีพที่เหมาะสมกับเราคือ เกษตรกร
หลังจากนั้นเลยหยุดทุกอย่าง ขายกิจการ ออกเดินทางไปเรียนรู้ เข้าอบรม ในสายกสิกรรมธรรมชาติ
และไปใช้ชิวิตคนเดียวในจังหวัดแพร่ แบบ ไม่รู้จักใคร ไม่มีญาติพี่น้อง ไปเริ่มต้นใหม่ที่นั่นทั้งหมด

ไปใช้ชีวิต ในที่ 5 ไร่ ปลูกต้นไม้ ผสมผสาน พืชผักสวนครัว เอาใว้กินใว้ขาย อยู่เกือบ2ปี ก็พออยู่ได้ อยู่แบบไม่อด มีกินทุกมื้อได้ แต่รู้สึกว่าสิ่งที่ไม่มี คือข้าว ที่เรายังปลูกเองไม่ได้

ต่อมาได้มาเยี่ยมเพื่อนสนิทที่จังหวัดสุพรรณ(ซึ่งมาบ่อยอยู่แล้ว) ก็เลยถามเรื่อง การทำนา ซึ่งเพื่อนก็ไม่มีความรู้เพราะเพื่อนก็เรียนด้วยกันมาสมัย ปวช. เขาก็เรียนหนังสืออย่างเดียวไม่เคยทำนา เพื่อนก็เลยแนะนำ หญิงสาวในหมู่บ้านให้รู้จัก คือ วรรณา ซึ่ง วรรณา เป็นชาวนาอาชีพ ทำนาอยู่ 60 ไร่ เชิงเดี่ยวเป็นเคมีล้วนล้วนๆ
มะตูมจึงขอมาเรียนรู้วิธีทำนา มาขอช่วยทำงานทุกอย่างฟรี เพื่อจะเรียนรู้วิธีทำนา

แต่ อยู่ๆไป เลยกลายมาเป็นผัว วรรณา ไป

ด้วยที่มะตูม มาแนวกสิกรรมธรรมชาติ ไม่ใช้สารเคมี
มะตูมเริ่มค่อยๆปรับ แนวคิดของวรรณนา แล้วพาไปอบรมเกษตรอินทรีย์บ้าง แต่ก็ยังมีข้อขัดแย้ง และทะเลาะกันแล้วยังไม่เชื่อในวิถีอินทรีย์เท่าไหร่

มะตูมเข้าสมัครอบรม คนกล้าคืนถิ่น s2/1 สุพรรณ

หลังจากมะตูมอบรมคน กล้าคืนถิ่น ก็ได้เพื่อนแล้วได้แนวคิด และแนวทางเพิ่มเติม ไม่โดดเดี่ยว

มะตูมจึงส่งวรรณนา ให้เข้าอบรมคนกล้าคืนถิ่น s 2/2 สุพรรณบุรี หลังจากอบรมคนกล้าคืนถิ่น ก็ทำให้มีทิศทางเดียวกันมีเพื่อนไม่เดียวดายและมีกลุ่มเพื่อนที่ใหญ่ในจังหวัดสุพรรณบุรี

หลังจากอบรมคนกล้า มะตูมต้องทำงานหนักมากขึ้น เนื่องจากวรรณาภรรยาเห็นด้วยกับวิถีอินทรีย์ทุกอย่าง

ตอนนี้กำลังสู้กับวิถี เกษตรอินทรีย์ กลับในแปลงนาของตนเองให้เดินมากที่สุดจากเดิมที่การออกมาทำทีละส่วนและรู้จักวางแผนพื้นที่ให้มีการปลูกไม้ใช้สอยและพืชผักอย่างอื่นร่วมกับนา